ÜMİD AŞILAYAN YAZILAR-

3 Şubat 2002’de Medine—i Münevvere’de, Hazreti Peygamber’in (s.a.v) yanıbaşında dünyaya veda eden zamanımızın ilim, irfan ve şiir üstadlarından Ali Ulvi Kurucu’nun eserlerinin seri olarak basımı tamamlandı.

Tahsilini Kahire’de Şeyhülislâm Mustafa Sabri Efendi, Zâhidü’l Kevserî gibi kıymetli alimlerin yanında tamamlayıp ailece hicret ettikleri Medine’ye yerleşen Ali Ulvi Kurucu burada yaptığı görevler, bilhassa Mahmudiye ve Arif Hikmet kütüphanelerindeki müdürlüğü sırasında dünyanın her tarafından Hicaz’a gelen kıymetli şahsiyetlerle yakından tanışma imkanı bulmuş. Bir Ömürden Sayfalar adı altında kızı tarafından kaleme alınan hatıraları bir dönem İslam âleminin önemli şahsiyetlerinin resm—i geçidi gibi. Kurucu’nun dedesi Hacı Veyis Efendi, amcası Hacı Veyiszade Mustafa Efendi, babası İbrahim Efendi, Şeyhülislam Mustafa Sabri Efendi, Yozgatlı İhsan Efendi, Zahidü’l Kevserî, Hasan el Benna, Seyyid Kutub, Mustafa Runyun, Şeyh Şamil’in torunu Said Şamil, Ebu’l Hasan el Nedevî, Abdülgafur el Abbasî, Bediüzzaman Said Nursi, Sami Efendi, Mehmed Zahid Efendi, Abdurrahman Gürses, Saatçi Osman Efendi. Sıra sıra yerlerini alıyorlar bu resm—i geçitte.

Gecelerin Gündüzü’nün önsözünde “Bazen büyük acıların ebedi saadetlere sebeb olması gibi, karanlık gecelerde de ferdleri ve kitleleri büyük aydınlıklara kavuşturacak nimetler bulunur. Gecelerin ızdırabını çekmeyen, gündüzlerin kıymetini bilemez. Derd ehlinin âşinâsı, büyük şâirimiz Bâki, bakın ne diyor: 'Şeb–i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir / Mübtelâ–yı gama sor kim, geceler kaç sâat.' Meselâ fakir de, milletimizin ruh ve fikir semâsına çöken karanlık gecelerin ızdırabını çekmeseydim, sabahı bu iştiyakla bekleyebilir; nûrun kıymetini böylesine bilebilir miydim? Rûhumu yakan bu ızdırabların acısıyla, o gün, bugün yazdıklarım, baştanbaşa feryad u figânımın sesi, gözyaşlarımın bestesidir” diyen Ali Ulvi Kurucu için ilim adamı, fikir adamı, gönül adamı, şâir, hattat, bestekâr, Peygamber (s.a.v) âşığı gibi birçok sıfatın yanında bir tabir daha kullanmak hata olmaz zannederiz: Ümid adamı. Gerek şiirleri, gerek yazıları, gerekse hatıralarıyla güzel yaşamak, güzelliklere ulaşmak için ye’se düşmeden, bıkmadan çalışmanın yolunu gösteriyor ardından gelecek nesillere.”( Ahmet Doğru | Sayı: 422 )

                                                ALİ ULVİ KURUCU'NUN ARDINDAN
1922 yılında Konya'da doğmuş olan Ali Ulvi Kurucu, yörenin sevilen ve sayılan Veyiszadeler ailesine mensuptur. İlk eğitimine memleketinde başlamış, dokuz yaşında hafızlığını tamamlamış; Konya ve kazalarında mukabeleler okumuştur. Tek parti döneminin çocuklarının eğitimi için iyi bir zemin olmadığını düşünen baba İbrahim Efendi, hicrete karar verip 1939 yılında, çocuklarıyla birlikte önce İstanbul'a buradan da Mekke'ye gitmiştir. Ali Ulvi Kurucu buradan Kahire'ye giderek el-Ezher'de yüksek tahsil hayatına başlamıştır. Kahire'de bulunduğu zaman zarfında sabık Osmanlı Şeyhü'l-İslamı Mustafa Sabri Efendi başta olmak üzere, Osmanlı bakiyesi, ilim ve irfan dünyasının yıldızlarından olan Zahid el-Kevseri ve İhsan Efendi gibi zatların yakınında bulunmuş; Sabri Efendi'nin oğlu İbrahim Efendi gibi zatların yakınında bulunmuş; Sabri Efendi'nin oğlu İbrahim Efendi, Mustafa Runyun ve Ali Yakub Cenkçiler gibi şahsiyetlerle arkadaş olmuştur. 1946'da tahsilini tamamlayarak Medine'ye dönen Ali Ulvi Kurucu, burada evlendikten sonra çeşitli vazifeler yapmış, son olarak da Mahmudiye ve Arif Hikmet kütüphaneleri müdürlüklerini üstlenmiştir. 1985 yılında emekli olan Ali Ulvi Bey, 3 Şubat 2002 tarihinde çok sevdiği Peygamberi'nin medfun bulunduğu Medine'de vefat ederek buraya defnedilmiştir.
Prof. Dr. Mustafa Kara'nın onun için ebced hesabıyla düştüğü tarih şöyle kaydedilmektedir:
"Konya'dan Kahire'ye, sonra Mekke'ye gitti
Sevgili'nin yoluna yüzünü sürdü gitti,
Dil de çıksın söylesin vuslatın tarihini,
Hey dostlar, 'Ali Ulvi Kurucu Dost'a gitti'”