|
 Neden
Arapça?
Arapça 22 Orta Doğu ülkesinde 200 milyona yakın bir nüfus tarafından
konuşulan bir dildir. Ayrıca 24 Arap olmayan Müslüman ülkede 1 milyara
yakın bir nüfus tarafından kullanılan bir dildir. Petrol üretimi ve
petrokimya endüstrileri sebebiyle dünyanın ilgisi birçok Arap ülkesinin
ekonomileri üzerindedir. Uluslararası ticaret, politika bilimi,
uluslararası hukuk ve kültür tarihi öğrencileri, Arapça öğrenerek çok
şey kazanabilirler. Antik arkeoloji ve Mısır'daki piramitler, sfenksler
gibi tarihi eserler ve Arapça'nın edebi yoğunluğu, Arapça öğreniminin
önemini artıran öğelerdir.
Arapça:
nasıl bir dil?
Dil Ailesi: Afro-Asyetik (Hamito-Semitik)
Alt Grup: Semitik
Kol: Kuzey Arapça
Arapça, Arap Yarımadası'ndan Bereketli
Hilal (The Fertile Crescent) boyunca Atlantik Okyanusu'na kadar ulaşan
geniş bir alanda konuşulan dünyanın önemli dillerinden biridir. Suudi
Arabistan, Yemen, Birleşik Arap Emirlikleri, Amman, Kuveyt, Bahreyn,
Katar, Irak, Ürdün, Suriye, Lübnan, Mısır, Sudan, Libya, Tunus, Cezayir
ve Fas'ın resmi dilidir ve yaklaşık 215 milyon insanın da ana dilidir.
Ayrıca diğer ülkelerdeki milyonlarca Müslüman az da olsa Arapça
bilgisine sahiptir, çünkü Arapça Kutsal Kitap Kuran'ın ve İslam dininin
dilidir. 1974'de Arapça, Birleşmiş Milletler'in altıncı resmi dili
olmuştur.
Büyük diller büyük imparatorluklardan doğar
ve Arapça da bunlardan biridir. İbranice'ye oldukça yakın bir Sami dili
olan Arapça'nın kullanımı 7. yüzyıla kadar Arap Yarımadası içine
hapsedildi. Fakat bu yüzyıldaki göz alıcı İslami fetihler, bu dili asıl
sınırları dışına taşıdılar ve neredeyse Arapça, Irak, Suriye, Mısır ve
Kuzey Afrika dillerinin yerini aldı. İlerleyen yüzyıllardaki fetihlerden
sonra Arapça doğuda Afganistan ve en batıda İspanya'ya kadar uzanan
bölgede konuşuldu.
Arap alfabesinin, Nabatlar olarak bilinen eski bir topluluğun dilinden
oluştuğuna inanılır. Fakat tam olarak nasıl, ne zaman ve nerede oluştuğu
hala bir tartışma konusudur.
Hz. Muhammed s.a.s. devrinde iki alfabe
kullanılıyordu:
- Nakş: Kitap ve yazışmalarda kullanılan, yuvarlak harflerle ve bitişik
olarak yazılmış el yazısı şekli.
- Kufi: Çoğunlukla dekoratif amaçlar için kullanılan keskin köşeli
harfleri olan yazı şekli.
28 harfli şimdiki alfabe temel olarak harflerin üzerine ya da altına
koyulan işaretlerle belirtilen sesli ya da sessiz harflerden oluşur. Bu
işaretler genelde kullanılmamalarına rağmen, ortaokul kitaplarında ve
Kuran'ın tüm basımlarında yer alır. Diğer Semitik diller gibi Arapça da
sağdan sola doğru yazılır. Alfabe Farsça, Peştuca, Urdu ve Sindi gibi
diğer birçok dilde de kullanılır.
Konuşulan Arapça doğal olarak ülkeden ülkeye değişir. Fakat klasik
Arapça, Kuran dili, 7. yüzyıldan beri büyük ölçüde değişmeden kalabildi.
Dilin standartlaştırılması ve geliştirilmesinde büyük bir itici güç
olarak yer aldı. Farklı ülkelerden gelen eğitimli Araplar buluştuğunda,
genellikle klasik Arapça aracılığıyla iletişim kurarlar. Arap
Yarımadası'nın Güney kıyısında güney Arapça olarak bilinen birçok lehçe
konuşulur. Fakat bu diller kuzeyin Arapça'sından o kadar farklıdır ki
güney Arapça çoğu zaman ayrı bir dil olarak kabul edilir.
Arapça, İngilizce'ye, birçoğu Arapça'nın ön
eki -al ile başlayan birçok kelime katmıştır. Bunlardan bazıları;
algebra, alcohol, alchemy, alkali, alcove, alfalfa ve albatrostur.
Diğerleri ise; mosk, minaret, sultan, elixir, harem, girate, gazelle,
cotton, amber, sofa, mattress, tariff, magazine, arsepial, syrup,
sherbet ve artichoke. "Coffee" (kahve) de İngilizce'ye Türkçe ve
İtalyanca yoluyla giren Arapça bir sözcüktür. "Assasin" (suikast)
sözcüğü "haşhaş bağımlıları" anlamındaki benzer bir Arapça sözcükten
gelir.
Arapça, aşağıdaki ülkelerde konuşulur ve
kullanılır:
Cezayir, Bahreyn, Çad, Komor Adaları (Federal İslam Cumhuriyeti),
Cibuti, Mısır, Etiyopya, Gazze Şeridi, İran, Irak, İsrail, Ürdün,
Kuveyt, Lübnan, Libya, Moritanya, Fas, Amman, Katar, Suudi Arabistan,
Somali, Sudan, Suriye, Tunus, Türkiye, Birleşik Arap Emirlikleri,
Amerika Birleşik Devletleri, Batı Şeria, Batı Sahra, Yemen Arap
Cumhuriyeti. |