**** sûfî mutasavvıf Hâtim el-Esam, Esam (sağır) lakabını ise şu hadiseden dolayı aldığı rivayet edilir: Bir gün huzuruna dertli ve biçare bir kadın gelir. Derdini anlatırken o heyecan içinde kadından bir yellenme sesi duyulur. Zavallı kadın utancından ve mahcubiyetinden kıpkırmızı olur bir şey söyleyemez. Hâtim el- Belhî’nin ise ne yüzünde ne gözünde zerre kadar bir değişiklik olmaz. Hatta vakarlı bir edâ ile kadına:

“Hatun! sözlerini duyamıyorum, çok ağır işitiyorum yüksek sesle konuş! Ben sağırım!” der. Bunun üzerine kadın da duyulmadığını düşünerek sanki yeniden hayata dönmüş gibi sevinip sualini rahatlıkla tekrarlamıştır.

            Aynı olayın bir benzeri de,hz.ömerinde içinde bulunduğu bir meclisde vuku bulunca,hz.ömer herkese,haydi hep beraber abdest alalım,diyerek,fail tesbit edilmeden toptan abdest alınıyor.