İ  S  R  A  İ  L

 

İsrailoğulları Yakub (AS)ın 12 oğlundan 12 kabile olarak çoğalmışlardır.[1]

            Şimdiki İsrail,dünlerde Siyonizmin kurucusu olan Theodor Herzl-in Yahudileri toplama planının ilk tohumlarının ekilmesiyle başladı. İngiliz desteğiyle ayakta durdu. Batının gücüyle varlığını devam ettirmektedir.

            Dünyada dağınık olarak bulunan Yahudiler,İsraile göç ederek hala kavgalı,tapusuz bir toprağın üzerinde devletçilik oynamaktadır. 3 bin yıldır dağınık yaşayan bu millet,toplama devletçilik ile yaşamaya alışacak mı idi? Nasıl?

            Farklı yerlerden bir çok farklılıkları da kendileriyle birlikte taşıyan bu millet,yeni farklılığa nasıl adapte olacak ve anlaşacaktır? Yoksa bu yeni kavgaların yeşerecek olan tohumları olmasın?

            “Acemi müneccim gökte yıldız ararken,yerdeki kuyuyu göremez.” Müneccimlik ile kendilerini dünyanın üzerinde gören bu millet kör olup,ileride kaynayacak olan kazanını pek fark edememektedir.

            İçerisindeki kopuk farklılık,bu farklılığı ileride kendisine gösterecektir.

            Yahudilerin bu dağınıklıkları,devlet olamayışları Allah’ın onlara bir cezası ve dağıtmasıdır.[2]

            Ve yine Allah Yahudileri cezalandırmak amacıyla onlara deveyi,koyun ve sığırın iç yağlarını haram kılmıştır,sakıncalıdır. Helal kılınmasıyla bu sakıncalık kalkmaktadır.[3]

            Türkiye-nin önemini bilen israil,bugün Türkiye-ye yakınlaştığı gibi,dünde meselenin çözümünün nerede olduğunu bildiği için Theodor Herzl,Abdulhamide hitaben günlüğünde şunları kaydetmişti:”Sultan bize bu toprak parçasını versin,karşılığında bizde onun düzenini yeniden kuralım,ekonomisini yoluna koyalım ve dünya fikir akımlarını onun avantajına etkileyelim.”[4]

            Kanla alınan bu yerlere haklı olarak bir müsamaha göremiyor,red cevabı alıyorlardı

            Kahraman Maraş-lıların ifadesiyle:”Bu vatan bize mezar olmadan düşmana gülzar olmaz.”

 

                                                                                                          06-10-1998 

                                                                                              MEHMET   ÖZÇELİK

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



[1] A’raf.160.

[2]A’raf.167,Maide.82.

[3] En’am.146.

[4] Zaman Gazt.11-9-1998.